Το 1947 παντρεύτηκε τον Τσαντρίκα Πρασάντ Σριβάσταβα, έναν υψηλόβαθμο Ινδό δημόσιο υπάλληλο του οποίου η καριέρα εκτείνεται από προσωπικός γραμματέας του αείμνηστου Ινδού πρωθυπουργού Λαλ Μπαχαντούρ Σάστρι σε τέσσερις διαδοχικές θητείες, έως Γενικός Γραμματέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Απέκτησαν δύο κόρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενώ μεγάλωνε τις κόρες της και υποστήριζε την καριέρα του εξέχοντος συζύγου της, η Σρι Μάτατζι συνέχισε να ενδιαφέρεται για τον κόσμο γύρω της. Συναντήθηκε με ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων από διαφορετικές χώρες, πολιτισμούς, επίπεδα εισοδήματος και υπόβαθρα, και συναναστράφηκε μαζί τους με γνήσιο σεβασμό. Είτε συζητούσε κρατικά ζητήματα με σημαντικούς ηγέτες, είτε οικογενειακά θέματα με κάποιον οδηγό ταξί, ήταν πάντα ανοιχτή στο να ακούσει και να καταλάβει. Αντιστάθηκε στις προκαταλήψεις, πρόσφερε προστασία σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη, ασχολήθηκε με τη φιλανθρωπία, προώθησε τον πολιτισμό μέσα από τη μουσική και τον κινηματογράφο, καλλιέργησε τη γη και διατήρησε ένα πολυάσχολο νοικοκυριό. Υπήρξε μία στοργική σύζυγος, μητέρα, αδερφή και εντέλει γιαγιά.

Εμβάθυνε συνεχώς την κατανόησή της για την ανθρώπινη φύση, εστιάζοντας την προσοχή της στο ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσε να βοηθήσει τα ανθρώπινα όντα να φτάσουν τις υψηλότερες δυνατότητές τους. Κατέληξε πως ένας τέτοιος μετασχηματισμός θα μπορούσε να συμβεί μόνο μέσα από τη διαδικασία της αυτοπραγμάτωσης, δηλαδή μέσα από την ενεργοποίηση της εσωτερικής λεπτοφυούς ενέργειας που βρίσκεται μέσα σε όλους μας (και ονομάζεται Κουνταλίνη). Η αφύπνιση αυτής της ενέργειας ήταν κάτι που θα βίωνε η ίδια, προτού αφιερώσει τη ζωή της στο να τη μοιραστεί με τους άλλους.

Στις 5 Μαΐου 1970 η Σρι Μάτατζι ξεκίνησε το πνευματικό της έργο. Στα 47της χρόνια ανακάλυψε τον τρόπο και ανέπτυξε τη μέθοδο με την οποία θα μπορούσε να προσφέρει την αυτοπραγμάτωση σε μαζικό επίπεδο. Ήθελε να προσφέρει μια αληθινή εμπειρία, την οποία οι άνθρωποι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να μεταμορφώσουν και να θεραπεύσουν τους εαυτούς τους. Σε αντίθεση με πολλούς επονομαζόμενους γκουρού που εκμεταλλευόντουσαν τους ανθρώπους που αναζητούσαν την πνευματική γνώση, η Σρι Μάτατζι ήθελε να ενδυναμώσει τους ίδιους τους αναζητητές με αυτή τη γνώση. Κατονόμασε όλους εκείνους τους ψεύτικους γκουρού και σε όλη της τη ζωή προειδοποιούσε για τις δόλιες και καταχρηστικές πνευματικές πρακτικές τους.

Όταν ο σύζυγός της έγινε Γενικός Γραμματέας του Ναυτιλιακού Οργανισμού του ΟΗΕ, η Σρι Ματάτζι μετακόμισε μαζί του στο Λονδίνο, όπου και ξεκίνησε την πνευματική της εργασία με μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Περιόδευσε στο Ηνωμένο Βασίλειο δίνοντας διαλέξεις, καθώς και την εμπειρία της αυτοπραγμάτωσης. Ποτέ δεν χρέωνε χρήματα για αυτά τα προγράμματα, και πάντα επέμενε πως η αφύπνιση αυτής της πνευματικής ενέργειας, η οποία βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα, είναι ένα εκ γενετής δικαίωμά τους και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να πάρει χρήματα. Καθώς οι γύρω της αναγνώρισαν τις εξαιρετικές πνευματικές και μητρικές της ποιότητες, σύντομα έλαβε τον τιμητικό τίτλο «Σρι Μάτατζι» που σημαίνει «Σεβαστή Μητέρα».

Η μέθοδος διαλογισμού μέσω της αυτοπραγμάτωσης που αναπτύχθηκε από τη Σρι Μάτατζι ονομάστηκε Σαχάτζα Γιόγκα. Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 η Σρι Μάτατζι ταξίδεψε συνεχώς και ακούραστα στην Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Βόρεια Αμερική, διδάσκοντας τη μέθοδό της δωρεάν σε όποιον ενδιαφερόταν. Τη δεκαετία του 1990 τα ταξίδια της επεκτάθηκαν στη Νότια Αμερική, την Αφρική, τη Ρωσία, την Ανατολική Ευρώπη, την Ασία και την περιοχή του Ειρηνικού.

Ιδρύματα από όλο τον κόσμο της έχουν απονείμει τιμητικά βραβεία και διακρίσεις. Το 1995 μίλησε στο Τέταρτο Διεθνές Συνέδριο για τις Γυναίκες στο Πεκίνο. Ο Κλάους Νόμπελ μίλησε για την υποψηφιότητά της για το Νόμπελ Ειρήνης το 1997 στο Royal Albert Hall στο Λονδίνο. Όντας μεγάλος θαυμαστής της Σρι Μάτατζι και της Σαχάτζα Γιόγκα, την ανακήρυξε «πηγή ελπίδας για την ανθρωπότητα» και «σημείο αναφοράς για τον προσδιορισμό του σωστού από το λάθος».