1947 માં તેમણે ચંદ્રિકા પ્રસાદ શ્રીવાસ્તવ સાથે લગ્ન કર્યા, જે એક ઉચ્ચ કક્ષાના ભારતીય સનદી કર્મચારી હતા, જેમની કારકિર્દી યુનાઈટેડ નેશન્સ ઈન્ટરનેશનલ મેરીટાઇમ ઓર્ગેનાઈઝેશનના સેક્રેટરી-જનરલ તરીકે તેઓએ સતત ચાર ટર્મ સુધી સ્વર્ગસ્થ ભારતીય વડાપ્રધાન લાલ બહાદુર શાસ્ત્રીના અંગત સચિવ તરીકે સેવા આપી હતી. તેમને બે દીકરીઓ હતી. આ સમય દરમિયાન જ્યારે તેમણે તેમની પુત્રીઓનો ઉછેર કર્યો. અને તેમના પ્રતિષ્ઠિત પતિની કારકિર્દીને ટેકો આપ્યો, ત્યારે શ્રી માતાજીએ તેમની આસપાસની દુનિયામાં પરોપકારી દ્રષ્ટિએ રસ લેવાનું ચાલુ રાખ્યું. તેઓ વિવિધ દેશો, સંસ્કૃતિઓ, આવકના સ્તરો અને પૃષ્ઠભૂમિના લોકોની વિશાળ શ્રેણી સાથે સામસામે આવ્યા હતા. અને તેમની સાથે સાચા આદર સાથે સંબંધિત હતા. મહત્વના નેતાઓ સાથે રાજ્યની બાબતોની ચર્ચા હોય કે પછી ટેક્સી ડ્રાઈવર સાથે કૌટુંબિક મુદ્દાઓ પર ચર્ચા કરવા, તેઓ હંમેશા સાંભળવા અને સમજવા માટે ખુલ્લા હતા. તેમણે પૂર્વગ્રહ સામે ઉભા રહી, જરૂરિયાતમંદોને રક્ષણ પૂરું પાડ્યું, સખાવતી કાર્યમાં રોકાયેલ રહીને, સંગીત અને ફિલ્મ દ્વારા સંસ્કૃતિને પ્રોત્સાહન આપ્યું, જમીનની ખેતી કરી અને વ્યસ્ત ઘર ચલાવ્યું. તેઓ એક પ્રેમાળ પત્ની, માતા અને બહેન હતા, અને આખરે દાદી બન્યા.

દરેક સમયે તેમણે માનવ સ્વભાવ વિષેની તેમની ધારણાને વધુ ઊંડી બનાવી છે. અને તેમનું ધ્યાન મનુષ્યને તેમની ઉચ્ચતમ સંભાવનાઓ સુધી પહોંચવામાં મદદ કરવાના શ્રેષ્ઠ માર્ગ પર કેન્દ્રિત કર્યું હતું. તેમને સમજાયું કે આવા પરિવર્તન ફક્ત આત્મ-સાક્ષાત્કારની પ્રક્રિયા દ્વારા જ થઈ શકે છે. જે આપણા બધામાં રહેલી આંતરિક સૂક્ષ્મ ઊર્જાનું (જેને કુંડલિની કહેવાય છે) સક્રીયકરણ છે. આ ઊર્જાની જાગૃતિ એ કંઈક એવી હતી જે તેમણે અન્ય લોકો સાથે શેર કરવા માટે તેમના જીવનને સમર્પિત કરતા પહેલા અનુભવી હતી.

5મી મે 1970 ના રોજ શ્રી માતાજીએ તેમના આધ્યાત્મિક જીવન-કાર્યની શરૂઆત કરી. 47 વર્ષની ઉંમરે તેમણે એક માર્ગ શોધી કાઢ્યો. અને એક સામૂહિક આત્મ-અનુભૂતિ આપવાની પદ્ધતિ વિકસાવી. તેઓ એક વાસ્તવિક અનુભવ પ્રદાન કરવા માગતા હતા. જેનો ઉપયોગ લોકો પોતાને પરિવર્તિત અને સાજા કરવા માટે કરી શકે. આધ્યાત્મિક જ્ઞાન મેળવવા માંગતા લોકોનો લાભ લેનારા ઘણા કહેવાતા ગુરુઓથી વિપરીત, શ્રી માતાજી સાધકને આ જ્ઞાનથી સશક્ત બનાવવા માગતા હતા. તેમણે આવા તમામ ખોટા ગુરુઓની નિંદા કરી. અને સમગ્ર જીવન દરમ્યાન કપટી અને અપમાનજનક આધ્યાત્મિક પ્રથાઓ સામે ચેતવણી આપી.

જ્યારે તેમના પતિ યુ એન મેરીટાઇમ ઓર્ગેનાઈઝેશનના સેક્રેટરી જનરલ બન્યા ત્યારે શ્રી માતાજી તેમની સાથે લંડન ગયા. અને લોકોના નાના જૂથ સાથે તેમનું આધ્યાત્મિક કાર્ય શરૂ કર્યું. તેમણે યુનાઇટેડ કિંગડમમાં પ્રવચનો આપવા તેમજ આત્મ-અનુભૂતિનો અનુભવ કર્યો. તેમણે કાર્યક્રમો માટે ક્યારેય પૈસા વસૂલ્યા ન હતા, તેમણે ભારપૂર્વક જણાવ્યું હતું કે, તમામ મનુષ્યોમાં નિષ્ક્રિય રહેલી આ આધ્યાત્મિક શક્તિને જાગૃત કરવી એ તેમનો જન્મસિદ્ધ અધિકાર છે અને તેથી, તે પૈસાથી મેળવી શકાય નહીં. જેમ જેમ તેમની આસપાસના લોકો તેમના અસાધારણ આધ્યાત્મિક અને માતૃત્વ ગુણોને ઓળખતા થયા બાદ તેમને ટૂંક સમયમાં "શ્રી માતાજી" એટલે કે "આદરણીય માતા" તરીકે માનનીય બિરુદ મળ્યું.

શ્રી માતાજી દ્વારા વિકસિત આત્મ-સાક્ષાત્કાર દ્વારા ધ્યાનની પદ્ધતિને સહજ યોગ કહેવામાં આવે છે. સમગ્ર 1980 ના દાયકા દરમ્યાન શ્રી માતાજીએ યુરોપ, ઓસ્ટ્રેલિયા અને ઉત્તર અમેરિકાનો સતત અને અથાગ પ્રવાસ કર્યો, રસ ધરાવતા લોકોને આ પદ્ધતિ વિનામૂલ્યે શીખવી. 1990 ના દાયકામાં તેમની મુસાફરી દક્ષિણ અમેરિકા, આફ્રિકા, રશિયા, પૂર્વી યુરોપ, એશિયા અને પેસિફિક પ્રદેશમાં ફેલાયેલી જોવા મળી હતી.

વિશ્વભરની સંસ્થાઓએ તેમને માનદ પુરસ્કારો અને ડોકટરેટથી સન્માનિત કર્યા હતા. 1995 માં તેમણે બિજિંગમાં મહિલાઓ પર ચોથી વિશ્વ પરિષદમાં વાત કરી હતી. ક્લેસ નોબેલે લંડનના રોયલ આલ્બર્ટ હોલમાં 1997માં તેમના નોબેલ શાંતિ પુરસ્કારના નામાંકનની વાત કરી હતી. શ્રી માતાજી અને સહજ યોગના મહાન પ્રશંસક, તેમણે તેને "માનવતા માટે આશાનો સ્ત્રોત" અને "સાચામાંથી ખોટાને નક્કી કરવા માટેનો સંદર્ભ બિંદુ" જાહેર કર્યો હતો.