Studentenjaren
De vrijheidsstrijd
–- Overwinning voor Moeder India, overwinning voor u!
Klokslag middernacht op 15 augustus 1947 juichten miljoenen mensen de vrijheid van hun land toe. Steden en dorpen in heel India hesen de driekleurige vlag.
“Ik zag de Union Jack naar beneden komen en ik zag de Driekleur omhoog gaan. Dat was het moment – het gaat mij te boven”, herinnert Shri Mataji zich. "Ik kan je niet vertellen wat het gevoel op dat moment was – zo’n gevoel dat de waarheid op de een of andere manier de onwaarheid heeft overwonnen. De gerechtigheid heeft het onrecht overwonnen."
Na jaren van Britse overheersing had de onafhankelijkheidsstrijd eindelijk vruchten afgeworpen, dankzij de moed en opoffering van talloze burgers. “Zoveel mensen hebben zich opgeofferd, er waren zoveel martelaren,” zei ze.
De opoffering van haar familie begon toen Shri Mataji nog maar acht jaar oud was, toen haar ouders gevangen werden gezet wegens deelname aan de vrijheidsstrijd. Op deze jonge leeftijd nam ze de verantwoordelijkheid op zich om voor haar jongere broertjes en zusjes te zorgen. Het gezin werd gedwongen hun comfortabele huis te verlaten en nam een spartaanse levensstijl aan: ze woonden in kleine hutten, sliepen op de grond en moesten soms zonder eten leven. “Het gevoel dat alles wat onze ouders doen voor de vrijheid van ons land is, was zo verheffend ... dat we zelfs nooit dachten aan de kleine gemakken waar kinderen om vragen,” herinnert Shri Mataji zich.
Tijdens haar studie aan het Christian Medical College in Lahore, werd Shri Mataji een jeugdleider die actief betrokken was bij Mahatma Gandhi's 'Quit India Movement' van 1942.[1] Ze werd vaak gearresteerd en zelfs gemarteld, maar dit had geen invloed op haar vastberadenheid om deel te nemen aan de strijd voor de vrijheid van India.
In deze periode ontmoette ze een bezorgde Indiase man die haar afraadde om deel te nemen aan de 'Quit India Movement', omdat het erg gevaarlijk zou zijn voor een jonge vrouw als zij. De man zei haar thuis te blijven en bij haar moeder te zijn, maar haar vader wilde daar niets van weten. "Mijn vader riep me aan de kant," herinnerde Shri Mataji zich. "Hij zei: 'Luister niet naar die oude Johnny. Hoe durft die oude man je al die onzin te vertellen? Ik ben zo ontzettend trots op je. Ik hoop dat al mijn kinderen worden zoals jij."
India werd inderdaad vrij, hoewel de Britse 'verdeel en heers' politiek zijn sporen naliet en uiteindelijk drie aparte landen voortbracht: India, Pakistan en Bangladesh. Tijdens de verwarring na de onafhankelijkheid, en ondanks het dreigende gevaar voor haar eigen leven, opende Shri Mataji haar huis voor een moslimfamilie die toevlucht zocht. Ze discrimineerde nooit iemand, ongeacht zijn of haar religie of achtergrond, en moedigde te allen tijde integratie aan.