تحول اجتماعی
تلاشی از سر عشق
در خانواده‌ای پرورش یافته بود که فداکاری را والاترین رسالت انسان می‌دانست. شری ماتاجی نیز زندگی خود را وقف برنامه‌ای مداوم از فعالیت‌های عمومی و معنوی کرد.
از همان دوران جوانی، با شور و حرارت در مبارزه برای استقلال هند مشارکت داشت. بعدها، حتی در میانهٔ زندگی پرمشغله‌اش به‌عنوان همسر یک دیپلمات برجستهٔ هندی و مادر دو دختر، همچنان با نگاهی مهربانانه و دغدغه‌مند به مسائل جهان پیرامون توجه می‌کرد. در سال ۱۹۶۱، شری ماتاجی انجمن "جوانان برای فیلم" را تأسیس کرد تا ارزش‌های ملی، اجتماعی و اخلاقی را در میان جوانان ترویج دهد. او همچنین عضو هیئت سانسور فیلم در بمبئی نیز بود.
به‌عنوان بنیان‌گذار مدیتیشن ساهاجا یوگا و با سفرهای گسترده به نقاط مختلف دنیا، او با طیف وسیعی از مردم از فرهنگ‌ها، طبقات اجتماعی و پیش‌زمینه‌های گوناگون تعامل داشت و با صداقت و علاقهٔ واقعی با آنان ارتباط برقرار می‌کرد. شری ماتاجی باور داشت که تمام مشکلات بشر از ناآگاهی نسبت به پتانسیل درونی و معنوی او ناشی می‌شود، و این توانایی از طریق تجربهٔ خودشناسی به‌سادگی قابل دسترسی است. تحول درونی، که کلید تحول اجتماعی است، اساس تمام سازمان‌های مردم‌نهاد جهانی بود که شری ماتاجی پایه‌گذاری کرد.
او نهادهای خیریه‌ای مانند آشرام "ویشوا نیرمالا پرم" را برای زنان بی‌سرپرست و کودکان یتیم بنیان گذاشت، مدارس بین‌المللی با رویکرد آموزش روشن‌گرانه تأسیس کرد، مراکز سلامت کل‌نگر به وجود آورد، آکادمی بین‌المللی هنرهای زیبا و موسیقی سنتی تأسیس کرد، و بسیار بیشتر از آن.
همهٔ این اقدامات مکمل تلاش‌های جهانی او در تحول معنوی بشر بودند.
قرن ۲۱ ما را با چالش‌های چندبُعدی مواجه ساخته است — و نحوهٔ پاسخ ما به این چالش‌ها، استانداردهای جدیدی برای آیندهٔ جامعه بشری تعیین خواهد کرد.
مردم در سراسر جهان همچنان به دنبال راه‌حل‌هایی برای مسائل جهانی مانند همه‌گیری‌ها، تغییرات اقلیمی، مشکلات اجتماعی و اقتصادی، درگیری‌های فرهنگی، افراط‌گرایی مذهبی و غیره هستند — مسائلی که ردپای انسان را بر این کرهٔ خاکی تعریف خواهند کرد.
شری ماتاجی معتقد بود که بسیاری از مشکلات اجتماعی و اقتصادی امروز، از حرص و مادی‌گرایی ناشی می‌شوند. او تأکید داشت که مادی‌گرایی، نگرشی نادرست به ماده است — زیرا ماده نیز هدفی دارد و آن، ایجاد شادی برای انسان است. مثلاً اگر اثر هنری زیبایی را ببینیم، می‌توانیم آن را تحسین کنیم — بدون اینکه بخواهیم مالک آن باشیم. یا اگر هدیه‌ای به کسی بدهیم تا عشق‌مان را نشان دهیم، موضوع را به‌درستی استفاده کرده‌ایم، و این کار رضایت عمیق‌تری از لذت زودگذرِ خرید یا مالکیت به ما می‌دهد.
پس از بیداری کووندالینی و روشن شدن چاکرای سوم ظریف درون ما که به آن چاکرای نابهی گفته می‌شود، ما احساس رضایت عمیق می‌کنیم و از تمایلات منفی مانند حرص و تملک رهایی می‌یابیم. ما ارزش معنوی ماده را درمی‌یابیم و آن را به‌صورت انرژی مثبت در اشیاء طبیعی و دست‌سازهای هنری احساس می‌کنیم. شری ماتاجی این پدیده را به ضریب معنوی ماده نسبت می‌داد — چیزی که پس از خودشناسی قابل‌درک و حس است. جالب آنکه روشن شدن چاکرای دوم (چاکرای سوآدهیستان) در سیستم ظریف ما، حس خلاقیت درونی ما را بیدار می‌کند؛ به‌گونه‌ای که نه‌تنها می‌توانیم از آثار خلاقانهٔ دیگران لذت ببریم، بلکه استعدادهای پنهان هنری خودمان نیز به‌صورت خودجوش، الهام‌بخش و شهودی شکوفا می‌شود.
بسیاری از تمرین‌کنندگان مدیتیشن ساهاجا یوگا، از رشد چشمگیر توانایی‌های خلاقانهٔ خود شگفت‌زده می‌شوند. همه به‌صورت خود‌به‌خود و با الهام و شهود خالص به‌دست می‌آیند.
شری ماتاجی این ویژگی‌های ظریف و زیبا را نه‌تنها در سطح فردی، بلکه به‌عنوان یک نیروی جمعی پیش‌بینی کرده بود — نیرویی که می‌تواند مسیر بشریت را از خودویرانگری، به‌سوی زندگی‌ای پایدار و هماهنگ بر روی زمین تغییر دهد.
مهربانی و دلسوزی شری ماتاجی نسبت به بشریت، سوخت تمام فعالیت‌های او بود. او هرگز از آنچه انجام می‌داد به‌عنوان «کار» یاد نمی‌کرد، بلکه آن را تلاشی از سر عشق می‌دانست — چیزی که از آن عمیقاً لذت می‌برد.