У 1947 годзе яна выйшла замуж за Чандрыку Прасад Шрываставу,

высокапастаўленага дзяржаўнага дзеяча, які працаваў асабістым сакратаром у прэм’ер-міністра Лала Бахадура Шастры і займаў пасаду Генеральнага сакратара Міжнароднай марской арганізацыі ААН на працягу чатырох тэрмінаў. У сям’і нарадзіліся дзве дачкі. У той час, калі яна выхоўвала дзяцей і падтрымлівала мужа ў яго кар’еры, Шры Матаджы актыўна цікавілі пытанні грамадскага жыцця. Яна сустракалася з людзьмі розных нацыянальнасцей, культур і сацыяльных слаёў, заўсёды праяўляючы шчырую павагу. Ад размоваў з важнымі дзяржаўнымі дзеячамі да звычайных гутаркаў з кіроўцам таксі, яна была гатовая выслухаць і зразумець кожнага.

Яна асуджала несправядлівасць, дапамагала тым, хто трапляў у складанае становішча, удзельнічала ў дабрачынных праектах, падтрымлівала культуру праз мастацтва, апрацоўвала зямлю і клапацілася пра сям’ю. Яна была любячай жонкай, маці і сястрой, а ў будучыні стала клапатлівай бабуляй.

Адначасова яна ўсё больш паглыблялася ў разуменне чалавечай натуры, імкнучыся знайсці спосаб дапамагчы людзям дасягнуць духоўнай вышыні. Яна прыйшла да высновы, што такая трансфармацыя магчымая толькі праз працэс самарэалізацыі — прабуджэнне ўнутранай энергіі Кундаліні, якая існуе ў кожным чалавеку. Спачатку яна сама прайшла гэты вопыт, а пасля прысвяціла сваё жыццё перадачы яго іншым.

5 мая 1970 года Шры Матаджы распачала сваю духоўную дзейнасць.

У 47 гадоў яна адкрыла шлях і стварыла метад, які дазваляў многім людзям адначасова дасягнуць самарэалізацыі. Яе мэтай было даць людзям сапраўдны вопыт, які дапамог бы ім лячыць і змяняць сябе. Шры Матаджы супрацьстаяла фальшывым гуру, якія змагаліся за матэрыяльныя выгоды, і ўвесь час папярэджвала пра небяспеку падману ў духоўнай сферы.

Калі яе муж быў прызначаны Генеральным сакратаром Міжнароднай марской арганізацыі ААН, яна пераехала ў Лондан, дзе пачала працаваць з невялікай групай паслядоўнікаў. Шры Матаджы падарожнічала па Злучаным Каралеўстве, чытала лекцыі і дзялілася вопытам самарэалізацыі. Яна ніколі не патрабавала платы за свае праграмы, бо лічыла, што духоўная трансфармацыя з’яўляецца натуральным правам кожнага чалавека. Тыя, хто быў побач з ёй, хутка ацанілі яе выдатныя духоўныя і матчына-добрыя якасці, і яна атрымала ганаровае званне «Шры Матаджы», што ў перакладзе азначае «Шаноўная Маці».

Медытацыйная практыка, якую яна распрацавала, атрымала назву Сахаджа Ёга. У 1980-х гадах яна актыўна распаўсюджвала вучэнне ў Еўропе, Аўстраліі і Паўночнай Амерыцы, а ў 1990-х — у Паўднёвай Амерыцы, Афрыцы, Расіі і Азіі.

Яе дзейнасць была прызнаная на міжнародным узроўні: яе ўганароўвалі ўзнагародамі і ганаровымі ступенямі. У 1995 годзе яна выступіла на Чацвёртай сусветнай канферэнцыі па правах жанчын у Пекіне. У 1997 годзе Клас Нобель падчас мерапрыемства ў Роял Альберт Холе паведаміў пра яе намінацыю на Нобелеўскую прэмію міру, назваўшы яе вучэнне «надзеяй для чалавецтва».