Atma
Ons eeuwige Zelf
In een heel vroeg stadium van de ontwikkeling van de menselijke foetus komt het Atma (een Sanskrietwoord dat onze eeuwige Spirit betekent) voor de eerste keer het hart van de foetus binnen, dat dan begint te pulseren. Biologisch gezien ontwikkelt ons hart zich nabij het hoofd van het embryo in het cardiogene gebied en wordt later naar beneden geduwd in de borstkas naarmate ons lichaam zich ontwikkelt. Het Atma verblijft in het hart als een stille toeschouwer van ons leven en komt alleen in ons bewustzijn door zelfrealisatie. Het is de weerspiegeling van het oorspronkelijke wezen in ons. Het evolueert niet, het is eerder het doel van onze evolutie, of je zou kunnen zeggen de evolutie van het menselijk bewustzijn, om de staat van de Spirit te bereiken.
Terwijl de westerse filosofie draait om individualisme en de ontwikkeling van de persoonlijkheid of het ego, is de oosterse filosofie gerelateerd aan collectivisme en probeert ze het individu naar binnen te keren, naar ons collectieve wezen, de allesdoordringende Spirit.
Shri Mataji beschrijft hoe het doorknippen van de navelstreng bij de geboorte een scheiding veroorzaakt in ons bewustzijn van het absolute goddelijke bewustzijn in het subtiele Sushumna-kanaal. Op het niveau van het fysieke lichaam komt deze scheiding overeen met de opening tussen de zonnevlecht en de nervus vagus van het parasympathische zenuwstelsel. Dit fenomeen wordt in veel oude geschriften genoemd: bijvoorbeeld als Leegte in het zen-systeem en Maya (illusie) in het hindoeïsme. Later, tijdens onze kindertijd, wanneer onze beperkte menselijke identificaties, gesymboliseerd als ego en superego, zich opblazen als een ballon die de linker- en rechterhersenhelft bedekt, wat overeenkomt met de uiteinden van het linker en rechter sympathische zenuwstelsel, omhult het ons bewustzijn volledig als een aparte entiteit en het bewustzijn van het 'ik' (Aham) heeft de leiding.
Door het proces van zelfrealisatie, verlicht de Kundalini het Atma terwijl ze opstijgt naar het hart en we beginnen de aangeboren kwaliteit van Atma te voelen, de pure vreugde van het bestaan. Wanneer de Kundalini verder opstijgt naar de Sahasrara chakra, het hoogste energiecentrum dat zich in het fontanelgebied van ons hoofd bevindt, wordt ons individuele Atma verbonden met de allesdoordringende universele kracht en worden we doordrenkt van de gelukzaligheid één te zijn met onszelf en de kracht die het universum doordringt. Zelfs een vleugje van deze vreugde (die we kunnen waarnemen wanneer slechts een paar strengen van de Kundalini boven ons hoofd uitstijgen) kan dienen als een leidende ster op onze spirituele reis. Als we die vreugde eenmaal voelen, willen we die niet meer verliezen en zullen we ons automatisch onthouden van houdingen en gedragingen die schadelijk zijn voor het behoud en de groei ervan. Daarom zijn er in Sahaja Yoga heel weinig regels en geen dogma als zodanig.
Adi Shankaracharya, een van India’s beroemde spirituele meesters, beschrijft deze absolute staat van bewustzijn van het collectieve wezen dat in ons hart weerspiegelt als eeuwige gelukzaligheid, in de prachtige verzen van 'Atma Shatakam'
Manobuddhyahamkar. Chittani Na Aham
Ik ben noch intelligentie, geest, aandacht, noch ego
Na cha Shrotr. Jihve, Na cha ghraan Netreghraan Netre
Ik ben noch de organen van horen, noch die van proeven, ruiken of zien
Na cha vyom. Bhumir Na Tejo Na Vayu
Ik ben noch de Hemel, noch de Aarde, noch het Vuur, noch de Lucht
Chidanand. Rupah., Shivo.ham, Shivo.ham
Ik ben eeuwige gelukzaligheid en bewustzijn, ik ben Shiva, ik ben Shiva"