“యూనియన్ జాక్ క్రిందికి రావడం నేను చూశాను మరియు త్రివర్ణ పతాకం పైకి వెళ్లడం చూశాను. ఆ క్షణం - ఇది నాకు మించినది" అని శ్రీ మాతాజీ గుర్తు చేసుకున్నారు. “ఆ క్షణంలో ఎలాంటి అనుభూతి కలిగిందో నేను మీకు చెప్పలేను-సత్యం ఏదో ఒకవిధంగా లేదా మరొక విధంగా అసత్యాన్ని అధిగమించిందనే భావన. అన్యాయంపై న్యాయం గెలిచింది. ”

అనేక సంవత్సరాల బ్రిటీష్ ఆధిపత్యం తరువాత, స్వాతంత్య్రం కోసం పోరాటం చివరకు ఫలించింది, అసంఖ్యాక పౌరుల ధైర్యం మరియు త్యాగానికి ధన్యవాదాలు. "ఎంతో మంది త్యాగం చేసారు, ఎంతో మంది అమరవీరులు ఉన్నారు," ఆమె చెప్పారు.

శ్రీ మాతాజీగారికి కేవలం ఎనిమిదేళ్ల వయసులో,  స్వాతంత్య్రం పోరాటంలో పాల్గొన్నందుకు ఆమె తల్లిదండ్రులు జైలుకెళ్లినప్పుడు ఆమె కుటుంబ త్యాగం ప్రారంభమైంది. ఈ చిన్న వయస్సులో, ఆమె తన తమ్ముళ్లను చూసుకునే బాధ్యతను స్వీకరించింది. వారి సౌకర్యవంతమైన ఇంటి నుండి బలవంతంగా బయటకు పంపబడిన తర్వాత, ఆ కుటుంబం అతి సాధారణ జీవనశైలిని అవలంబించింది, చిన్న గుడిసెలలో నివసించడం, నేలపై నిద్రించడం మరియు కొన్నిసార్లు ఆహారం లేకుండా పోయింది. "మన తల్లిదండ్రులు ఏమి చేస్తున్నా మన దేశ స్వాతంత్య్రం కోసమే అనే భావన చాలా ఉన్నతమైనది... పిల్లలు అడిగే చిన్నపాటి సౌకర్యాల గురించి కూడా మేము ఆలోచించలేదు" అని శ్రీ మాతాజీగారు గుర్తు చేసుకున్నారు.