జీవితం తొలి దశలో
గాంధీ యొక్క సామూహిక స్వాతంత్ర ఉద్యమం నుండి సామూహిక ఆత్మ-సాక్షాత్కార యుగం వరకు
మహాత్మా గాంధీ తన ఆశ్రమంలో ఉండే ఒక చిన్న అమ్మాయితో సహా తనను కలిసిన ప్రతి ఒక్కరిపై శాశ్వతమైన ముద్ర వేశారు. ఈ చిన్న అమ్మాయి శ్రీ మాతాజీగారు, ఆమె నేపాలీ వంటి లక్షణాల కారణంగా అతను నేపాలీ అని మారుపేరు పెట్టాడు.
ఏడు సంవత్సరాల వయస్సు నుండి, శ్రీ మాతాజీగారు గాంధీతో అతని ఆశ్రమంలో ఎక్కువ సమయం గడిపారు. "అతను నాతో కూర్చునేవారు, చాలా గంభీరంగా నన్ను చాలా మధురమైన ప్రశ్నలు అడిగేవారు" అని శ్రీ మాతాజీగారు గుర్తుచేసుకున్నారు, సామూహిక ప్రార్థనలకు ముందు ఉదయాన్నే నడకలో తరచుగా అతనితో కలిసి ఉండేవారు.
"అతను అద్భుతమైన హార్డ్ మాస్టర్(ఎవరు ఐతే కష్టం విలువ తెలిసేటట్టు చేస్తారు ), కానీ చాలా ప్రేమగల మరియు దయగల వ్యక్తి" అని శ్రీ మాతాజీగారు అన్నారు. “అతను ఎప్పుడూ నాతో నానమ్మలాగా నాతో మాట్లాడేవారు మరియు అతను నాతో చాలా విషయాలు చర్చించేవారు, ఇతరులందరికీ చాలా ఆశ్చర్యంగాఅనిపించేది, ఎదో నేను ఒక్క అమ్మాయినే అందరిలోకి తెలివైన అమ్మాయి లాగా. మరియు వృద్ధుల కంటే కొంతమంది పిల్లల నుండి మార్గదర్శకత్వం మెరుగ్గా ఉంటుందని అతను చెప్పారు.
శ్రీ మాతాజీగారు తన దేశంలో ధర్మం, అంతర్గత మతం లేదా ధర్మానికి పునాదిని స్థాపించినందుకు గాంధీగారిని తరువాత ప్రశంసించారు. బైబిల్ను అన్వేషించాలని, భగవద్గీతను అర్థం చేసుకోవాలని, ప్రపంచంలోని అన్ని గొప్ప గ్రంథాలను మరియు గొప్ప వ్యక్తులను తెలుసుకోవాలని మరియు వాటిని సమగ్రంగా అర్థం చేసుకోవాలని ప్రజలను ప్రోత్సహించారు.
గాంధీగారితో ఆమె సంభాషణల సమయంలో, వారు మానవ వ్యక్తిత్వం యొక్క స్వాభావిక స్వభావాన్ని మాత్రమే కాకుండా, సామాజిక మరియు ఆధ్యాత్మిక విముక్తిని తీసుకురావడానికి మార్గాలను కూడా అన్వేషించారు. గాంధీగారితో ఆమె అనుభవాన్ని గురించి అడిగినప్పుడు, శ్రీ మాతాజీగారు వారి చర్చలలో ఒకదానిని వివరించారు: గాంధీగారు తన దినచర్యలో కఠినంగా ఉండేవారు మరియు ఉదయం 4 గంటలకు ప్రజలను నిద్రలేవడం, ఉపవాసం మరియు మొదలైనవి, మరియు శ్రీ మాతాజీగారు అతనితో ఇలా అన్నారు, "మీరు చాలా కఠినంగా ఉన్నారు... ఇదంతా చాలా ఎక్కువ కాదా?"
ఎమర్జెన్సీ కాలంలో దేశ స్వాతంత్య్రం ఊపందుకుంటున్నప్పుడు కఠినమైన క్రమశిక్షణ అవసరమని గాంధీగారు వివరించారు.
దీనికి శ్రీ మాతాజీగారు, "బాపూ, మీరు ప్రజలను క్రమశిక్షణలో ఉంచాలనుకుంటే, వారికి లోపల నుండి ఎందుకు క్రమశిక్షణ ఇవ్వకూడదు?"
అది ఎలా సాధ్యమవుతుందని గాంధీగారు ప్రశ్నించారు. అంతర్గత పరివర్తనే సమాధానం అని ఆమె అతనికి హామీ ఇచ్చారు. కానీ అతను తర్కించారు, "మొదట, మనం (బ్రిటీష్ పాలన నుండి) విముక్తి పొందుదాం, మనకు స్వేచ్ఛ లేకపోతే, మనం ఏమి ఆనందించగలం? దాని గురించి మనం మాట్లాడలేము, మనకు స్వేచ్ఛ కూడా లేదని ప్రజలు చెబుతారు, మనం ఎలా మాట్లాడగలం. ఆత్మ స్వాతంత్య్రం గురించి మనం మాటలాడటం కంటే ముందు, మనం విదేశీ ఆధిపత్యం నుండి విముక్తి పొందాలి.
తరువాతి సంవత్సరాలలో, గాంధీగారి సందేశం నిరక్షరాస్యులైన రైతుల నుండి అధిక ప్రాధాన్యత కలిగిన తరగతులు మరియు సమాజంలోని అత్యంత ఉన్నత విద్యావంతులైన సభ్యుల వరకు వ్యాపించింది. శ్రీ మాతాజీగారు కూడా స్వాతంత్య్రం పోరాటంలో పాల్గొన్నారు, ఇతర కళాశాల విద్యార్థులకు అనుసరించడానికి ఒక ఉదాహరణగా నిలిచారు.
1947లో భారతదేశం చివరకు స్వేచ్ఛా దేశంగా అవతరించింది. శ్రీ మాతాజీగారు చిన్నతనంలో గాంధీగారితో చర్చించి చాలా సంవత్సరాలైంది, అయితే ఆయన చివరి రోజులకు చాలా కాలం ముందు, ఆమెను చూడవలసిందిగా కోరాడు. "నేను అతనిని కలిశాను...వెంటనే అతను గుర్తించాడు" అని శ్రీ మాతాజీగారు గుర్తు చేసుకున్నారు. “ప్రార్థన తర్వాత నన్ను కలవండి’ అన్నారు. నేను అతనిని కలిసినప్పుడు, ‘ఇప్పుడు నిర్మాణాత్మకమైన పనిలోకి వెళ్లు’ అన్నాడు. నిర్మాణాత్మక పనికి దిగండి...’’
శ్రీ మాతాజీగారు మానవులు ఎదుర్కొంటున్న వివిధ సమస్యలతో పాటు సాధ్యమైన పరిష్కారాలను అధ్యయనం చేస్తూనే ఉన్నారు. సహజ యోగా ద్వారా ఆమె తన పరివర్తనాత్మక పనిని ప్రారంభించి చాలా సంవత్సరాలైంది. గాంధీ ప్రజలను కదిలించి, తన దేశానికి స్వాతంత్య్రానికి మార్గనిర్దేశం చేసినట్లే, శ్రీ మాతాజీగారు యొక్క పని కేవలం కొంతమంది వ్యక్తులను మాత్రమే కాకుండా ప్రపంచవ్యాప్తంగా వందల వేల మందిని మార్చారు. అంతర్గత స్వేచ్ఛ కోసం సమయం వచ్చింది.