సాంస్కృతిక ఏకీకరణ
స్థిరమైన నాగరికత వైపు
సదస్సులలో, విలేకరుల సమావేశాలలో మరియు అనధికారిక ఉపన్యాసాలలో, శ్రీ మాతాజీగారు తరచుగా చరిత్రలో ప్రవక్తలు మరియు సాధువులందరూ ఒకరి స్వయంను, ఒకరి ఆత్మను తెలుసుకోవలసిన అవసరాన్ని గురించి మాట్లాడుతున్నారని చెప్పారు. “మనం చేయాల్సింది అదే. మన ఆత్మ యొక్క మతాన్ని అభివృద్ధి చేయడమే” అని ఆమె అన్నారు. ఆమె మతాల పెరుగుదలను ఒక పెద్ద చెట్టుతో పోల్చారు, చెట్టు ఒక్కటే, కానీ చాలా పువ్వులు. అజ్ఞానంలో, ప్రజలు పువ్వులను కోసి, ఒకరితో ఒకరు పోరాడటానికి ఉపయోగిస్తారు, ఈ పువ్వులు ఒకే చెట్టు నుండి వచ్చాయని మరచిపోతారు.
ఒక ప్రజా కార్యక్రమం సమయంలో సంబంధిత శ్రోత శ్రీ మాతాజీగారిని అడిగాడు, "అమ్మా, మీ సందేశాన్ని ఇతరులు ఎలా అర్థం చేసుకుంటారు?" శ్రీ మాతాజీగారు నవ్వి, "ప్రేమను అందరూ అర్థం చేసుకుంటారు, కాదా?" మరియు సహజ యోగా ధ్యానంతో, విభిన్న సంస్కృతులు మరియు మతాల వ్యక్తుల మధ్య ఏకీకరణను సాధించడానికి ఆమె ఒక పద్ధతిని వెల్లడించారు: మనస్సు పూర్తిగా నిశ్చలంగా ఉన్నప్పుడు, సామూహిక స్పృహ అని పిలువబడే ఒక సమగ్ర శక్తిగా మారుతుంది.
కార్ల్ జంగ్ సామూహిక స్పృహను ఈ విధంగా వర్ణించాడు: “పూర్తిగా వ్యక్తిగత స్వభావం కలిగిన మన తక్షణ స్పృహతో పాటు, ఇది ఏకైక అనుభావిక మనస్సు అని మేము విశ్వసిస్తున్నాము, సామూహిక, సార్వత్రిక మరియు వ్యక్తిత్వం లేని స్వభావం యొక్క రెండవ మానసిక వ్యవస్థ ఉంది. అన్ని వ్యక్తులలో ఒకేలా ఉంటుంది.”[1] సహజ యోగ ధ్యానం స్వయంప్రతిపత్త నాడీ వ్యవస్థ యొక్క మూలాల వద్ద లోతైన స్థాయిలో ఒకరి అవగాహనను సక్రియం చేస్తుంది. మనస్సు యొక్క అపసవ్య కబుర్లు మరియు దీర్ఘకాల కండిషనింగ్‌లు నిశబ్ద పరచటంలో , సాంస్కృతిక వ్యత్యాసాలు ఉపరితల స్థాయిలో సంభవిస్తాయని గుర్తించగలుగుతారు. "సార్వత్రిక మరియు వ్యక్తిత్వం లేని స్వభావం" ఒకటి.
“మరియు మనమందరం కొన్ని సాధారణ జీవిత సూత్రాలకు కట్టుబడి ఉన్నామని మనం గ్రహించాలి" అని శ్రీ మాతాజీగారు వివరించారు, "మనందరికీ మనలో మన కుండలిని ఉంది. కాబట్టి మనం ప్రజలందరినీ, మానవులందరినీ గౌరవించాలి, వారు ఏ దేశం నించి వచ్చిన వారైనా, వారు ఏ దేశానికి చెందిన వారైనా, వారు ఏ రంగును కలిగి ఉన్నారు, ఎందుకంటే వారందరికీ వారి కుండలిని ఉంది.”
ఆమె ప్రయాణాలలో, శ్రీ మాతాజీగారు ప్రతి దేశంలోని కళలు మరియు హస్తకళల పట్ల తీవ్ర ఆసక్తిని కనబరిచేవారు, అవి ఆత్మ సంస్కృతిని ఎలా ప్రతిబింబిస్తాయో గమనించారు. "ఈ సంస్కృతిలో, మేము దేనికీ లొంగము ఎందుకంటే అది ఖరీదైనది లేదా ఇది చాలా ఆడంబరం మరియు ప్రదర్శన లేదా ప్రచారంతో ఉంటుంది," ఆమె చెప్పారు. "ఈ సంస్కృతిలో మనం చూసేది ఎంత వరకు ఆనందాన్ని ఇస్తుంది."
సంవత్సరాలుగా, శ్రీ మాతాజీగారు వివిధ దేశాలు, నేపథ్యాలు మరియు మతాల నుండి కళాకారులను సాంస్కృతిక ఉత్సవాలలో ప్రదర్శించడానికి ఆహ్వానించారు. ఈ కళలతో పరిచయం లేని వారి ప్రయోజనం కోసం, ఆమె ఖవ్వాలి, రాగం, వివాల్డి, కచేరీ లేదా శాస్త్రీయ భారతీయ నృత్యం యొక్క అర్థాన్ని వివరించేవారు. ఆమె కళాకారుల జీవనోపాధికి మద్దతు ఇవ్వడానికి మరియు కళాత్మక సంప్రదాయాలను సజీవంగా ఉంచడానికి మాత్రమే కాకుండా, విభిన్న సంస్కృతులు మరియు నేపథ్యాల నుండి వచ్చిన కళ మరియు సంగీతం ఆత్మ యొక్క సార్వత్రిక మరియు విశ్వవ్యాప్తంగా ఆనందించే సంస్కృతిని వ్యక్తపరచగలదని చూపించడానికి కూడా ఆమె ఈ ప్రదర్శనలను ఏర్పాటు చేసేవారు.