Дом і Агмень
Дзе ўвесь свет — адна сям’я
Малодшы брат Шры Матаджы, Хемант Прасад Рао («Г.П.») Сальвэ, часта спыняўся ў яе, калі рыхтаваўся да іспытаў па бухгалтэрыі. Спадар Сальвэ ўспамінаў, з якой любоўю і клопатам сястра даглядала яго ў той час — яна нават заставалася дапазна, каб прыгатаваць яму звыклую кубачку гарбаты апоўначы. Спачатку яна ўкладала спаць сваіх дачок, а потым, «памасажаваўшы мне галаву каля гадзіны, ішла і гатавала кубачак гарачай гарбаты і прыносіла яго мне».[1]
Пасля іспытаў Шры Матаджы вадзіла свайго брата на канцэрты выдатных музыкантаў. Яна была адной з першых віцэ-прэзідэнтак Sur Singar Samsad — культурнай арганізацыі, якая падтрымлівала музычныя выступленні (цяпер іх можна знайсці ў Facebook), а таксама членам Музычнага клуба Бамбея і часта атрымлівала запрашэнні на розныя канцэрты. Спадар Сальвэ ўспамінаў пра велізарны гонар чуць выступленні такіх вялікіх артыстаў, як Бісмілла Хан, Амір Хан, Бхімсэн Джошы, Шыўкумар Шарма і Вілаяці Хан. Шмат знакамітых музыкантаў выконвалі свае творы асабіста для Шры Матаджы — сярод іх былі Амджад Алі Хан, Харіпрасада Чаўрасія і Дэбу Чаўдхары.
У 1961 годзе Шры Матаджы заснавала «Моладзевае таварыства кіно», каб заахвочваць нацыянальныя, сацыяльныя і маральныя каштоўнасці сярод моладзі. Яна таксама была членам Савета па цэнзуры фільмаў у Мумбаі.
«... Шры Матаджы пачала будаваць дом у Лакхнау», — успамінаў Г.П. Сальвэ. Калі яна ездзіла ў Джабалпур, каб набыць мармур гуртом, ён часта суправаджаў яе. Г.П. Сальвэ адзначаў талент Шры Матаджы да практычнасці: знаходзіць якасныя, эстэтычна прыгожыя матэрыялы проста на месцы — і па выдатнай цане. Гэта ўменне заставалася карысным і ў наступныя гады, бо Шры Матаджы асабіста наглядала за будаўніцтвам і рэканструкцыяй некалькіх дамоў. Браць на сябе запушчаныя, занядбаныя будынкі і аднаўляць іх стала адметнай рысай яе жыцця ў пазнейшы перыяд. Гэтаксама, адметнасцю Шры Матаджы стала ейная здольнасць прымаць у сваім доме людзей з душэўнымі траўмамі і дапамагаць ім аднавіць унутраную гармонію і здароўе.
Спадар Сальвэ напісаў у сваіх мемуарах: «Пасля таго як мы заказалі мармур, мы паехалі сустрэцца з нашай сваячкай. Яе дачка аказалася студэнткай прафесара з мясцовага каледжа Робертсан, які праводзіў духоўныя прамовы. Ведаючы схільнасць Шры Матаджы да духоўнасці, мая сваячка арганізавала сустрэчу паміж Шры Матаджы і прафесарам. Убачыўшы Нірмалу, ён пабег да яе з паднятымі рукамі, выкрыкваючы: «О, Маці, ... Я так даўно чакаў сустрэчы з вамі! І сёння мой сон ажыццявіўся!» Прамовіўшы гэта, ён упаў на калені перад Шры Матаджы. Я быў асабістым сведкам гэтага, як і мая сваячка з яе дачкой.»
Гэта адбылося ў 1961 годзе, калі яшчэ не настаў час, каб Нірмала прыняла на сябе сваю духоўную місію. Любячая і адданая жонка і маці, яна чакала, пакуль яе дзве дачкі вырастуць і выйдуць замуж.