Dünya İçin Bir Belediye Binası

Dünya için Bir Belediye Binası

"İçimizde, uzay ve zamanın hüküm sürmeyi bıraktığı ve evrimsel bağlantıların, birlik içinde bir araya geldikleri bir yer var." Rabindranath Tagore

Caxton Hall , Londra 

Londra'nın merkezinde, Westminster'de, tarihi olan bir salon var. Geçirdiği 128 yılın çoğunda, bu binanın odaları ve büyük salonu sessiz kaldı. Gündüz vakti sessizdi, yani...

Caxton Hall fikirlerin, değişimin, meydan okumaların ve cesurane bir yön vermenin yapıldığı yerdi. Bir zamanlar, hem hükümet binası hem de belediye binası olarak yıllar boyunca ikili bir role sahip oldu. Resmi törenler ve ünlülerin evlilik yaptığı yer olmasının yanı sıra orada reformlar ve siyasi aktiviteler için, mitingler de düzenlendi. Dünyada iletişim için çok önemli bir araç olan matbaanın mucidi olan William Caxton onuruna, onun adının verildiği ve düzenlenen her etkinlik için hizmet veren bir tesis oldu. Ve William Caxton’ın adının verilmiş olduğu bu binada, bir dünya iletişim gerçekleşti.

Tehlikeli fikirler dolaştı burada, davalar ve temyizler. Birçok yönden bu, büyük bir ulusun kalp atışıydı, parlamentoda oynanan siyasi tiyatroyla, Hyde Park köşesinde kaygılardan uzak duran bir sirk arası bir yer.

20. yüzyılın birçok büyük fikrinin ve hareketlerinin küresel arenaya giriş yaptığı yer, Caxton Hall idi. Kadınların oy hakkı, insani sosyalizm ve köleliğin kalkması sonrası mevcut durumu ele alan ilk Pan-Afrika konferansın sesleri, arka duvarlardan yansıyarak binanın Viktoryan pencerelerini salladı. Ses, hem şevkle hem de şiddetli şekilde sokaklara yayıldı.

Büyük Bengalli şair ve Nobel Ödülü sahibi Rabindranath Tagore'un sesi bile Caxton odalarında işitildi. 1913 yazında burada katıldığı akşam derslerinde, 'Bireyin Evrenle İlişkisi', 'Ruh Bilinci', 'Sevgi ile Aydınlanma' ve 'Benlik Problemi' gibi başlıklar vardı. Bunlar, Shri Mataji Nirmala Devi'nin yetmiş yıl kadar sonra aynı mekanda yaptığı konuşmalarının doğrudan habercileriydi. Tagore, temalardan bahsetti. Shri Mataji ise detayları verecekti.

Shri Mataji, 1977 ve 1983 yılları arasında Caxton Hall sahnesine neredeyse yüz kere çıktı. Bu, mesajındaki açık bir değişime işaret ediyordu, kendisi artık kamusal alandaydı. Sözleri herkesin işitmesi için oradaydı. Çağrı açıktı. Giriş de ücretsizdi.

Tagore’la aynı geleneğin üzerinden konuştu. Duyduğu kaygı gerçekti ve acildi. Mesaj benzer nitelikteydi. Bu, Doğu'dan Batı'ya doğru, eski bir bilginin bir paylaşımı şeklinde geldi.

Rabindranath Tagore c1915

Ancak bu iki Caxton Hall konuşmacısı arasında, bir fark vardı. Shri Mataji Nirmala Devi'nin durumunda, ders seyirciye bir bonusla birlikte geldi. Akşam üstleri, Shri Mataji her zaman katılımcılara aydınlanma deneyimini yaşattı. Derin meditasyonun sessizliği içinde seyirciler, kendi derinliklerini hissetme fırsatı buldular. Her ikisi de, insanın dönüp içine bakmasından söz ediyordu, ama şimdi Tagore'un bahsettiği "Brahma Aydınlanması", Shri Mataji'nin "Gerçek Benliğin Deneyimlenmesi" haline gelmişti.

TAGORE’UN BAHSETTİĞİ “BRAHMA AYDINLANMASI” SHRI MATAJİ’NİN GERÇEK BENLİĞİN DENEYİMLENMESİ HALİNE GELMİŞTİR. 

Londra'da, yaşamın bu ruhani yanı fikri, daha önceleri yaşanmış olan, oy hakkı elde etme hareketi ve Afrikalı kimliği hareketi kadar devrimciydi. Bu sadece bir eğlence de değildi. Bir izleyici dinlemeyi seçtiği zaman bu sadece –insanların her an değiştirebileceği zaplanan kanallar ve reklamlar arasında kalan bir anlık bir şey değildi, bu eve götürülecek bir şeydi. Caxton Hall'da kazanılanlar gibi, bu tür yeni kavrayışlar, bir toplumu başka bir istikamete yönlendirebilir. Katılanların hissettikleri değişim, onların birçoğu için çok derindi. Dünya görüşlerinde yaşanan temel bir değişim.

Altı yıl boyunca, Shri Mataji Nirmala Devi bu tarihi binada değişken büyüklüklerdeki kalabalıklara seslendi. Hayattan, güncel olaylardan, anlam ve değerlerden, ahlaktan ve sevgiden bahsetti. Bina, tüm Dünya için bir belediye binasıydı ama sözcüklerin hepsinin altında yatan, her zaman ruh için duyulan bir kaygı idi. Büyük sorular sordu: "Neden buradayız? Hayatımızın amacı nedir? Tanrı bizi neden yarattı?" Ve her akşam nihai sonucu noktalayan şey, bu tür sorular sonucunda, doğal olarak ortaya çıkan bir deneyimdi. İzleyiciler, dinleyip, sorular sorduktan sonra, kendi ruhlarıyla bağlantı kurmaya, gerçek Özleriyle kendilerini ifade etmeye davet edildiler.

Bu programlar dizisi, gerçekten de Shri Mataji'nin kamuya duyurularının başlangıcıydı. Bu, herkesin dinlemek için davet edildiği, para alınmayan ama en değerli şeyin herkese ücretsizce verildiği bu sahneye attığı bir adımdı.

Bu günaha teşvik eden şeyler ve dikkat dağıtma dünyasında, bu fikirler ve öğretiler pazarında, bu alaycı ve yozlaşmış aşırılıklar tiyatrosunda, Shri Mataji bunu başka türlü nasıl yapacaktı ki? Para, hakikatin alanına giremezdi.

Bu tarihsel an, yeni bir çağın başlangıcını işaret ediyordu. Ve onu dinlemek üzere orada durmuş olanların çoğu, her faaliyetinde desteklemek üzere Onun yanında kalıp, öğretisini yaymak istedi. Herkese uygun bir oda kiralamak, hiç giriş ücreti almamak, soruları cevaplamak ve herhangi bir kişinin kaygılarını dinlemek, kısaca hayatın anlamını arayanlar arasında olmak, onları anlamak ve cehaletten kurtarmak, en cömertçe şekilde eylem buydu.

Shri Mataji'nin 1980'de ifade ettiği gibi, "Arayış devam ediyor ve birçok dükkan açıldı. Burası bir mağaza değil. Burası bir mabet ve pazara düşen bir tapınağın çok düşük bir değeri vardır. Oraya gitmek için sizin yedi tane dağa tırmanmanız gerekiyorsa, oranın daha büyük değeri vardır. Ama bu yere sadece birkaç kişi canlı halde ulaşabilir. Bu yüzden de, mabet insanlarla konuşmak için Londra'ya, Caxton Hall'a inmek zorunda kaldı."

Bu tabandan gelen bir hareketti. Davet kişisel, çıkarımlarsa evrenseldi. Onun hediyesi insanları kucakladı. Sık sık konuşmasının ortasında, birisinin geç geldiğini görüp, salonun arka tarafına doğru seslendi, "İçeri gelin, oturun. Burada bir koltuk var." Kucaklaması herkes içindi.

Shri Mataji, 1977,
Bath,
İngiltere  

Rabindranath Tagore'un, 17 Haziran 1913 günü Caxton Hall'un açık sınırları içinde söylediği gibi, "Bütün sınırlamaları kabul edip, bunu aşmak sevginin yüksek işlevidir."

Tagore, sevginin ne olduğunu biliyor ve onu tarif edebiliyordu.

Shri Mataji de öyle. Ve Shri Mataji’nin anlayışı, eylemle birlikte geldi.